Τετάρτη 24 Ιουλίου 2013

Βλέμμα


Jazza SLam


                                         
Βλέμμα

 Τίποτε  δεν  είναι  ικανό  να  διώξει  το  βλέμμα,
να  αποτρέψει,  τη  σιωπή,
το  άγγιγμα  του  πορφυρού  σώματος .

   
Ένα  κοχύλι  θρυμματισμένο,  ένα  λιόδεντρο  γέρνει απαλά  πάνω  σε  φωτεινά  νερά.
Tο  κάστρο,  γέρασε,
 ταπεινά  αγκάλιασε  αμνούς  μ’  ακούρευτες  προβιές.
Κι  ένα  χέρι  απ’  τον  ουρανό  λες  και  σκόρπισε  ανάκατα, 
ψυχές  ανθρώπινες  σε  μια  απέραντη  γη.

Ανοιχτή επιστολή...



                    Jazza SLam
22 Ιουλίου 2013

          

Συμπατριώτες, Συμπατριώτισσες ...

       Θα μπω αμέσως στο θέμα, στο «ψητό» που λένε Λαϊκά, χωρίς κουβέντες βαρύγδουπες για να σας εντυπωσιάσω ή να σας παρασύρω στην κενή σκέψη.

Γιατί καταστραφήκαμε; Γιατί μείναμε χωρίς δουλειές; Γιατί τα παιδιά μας θα πρέπει να δώσουν τη Νιότη και τον ιδρώτα τους για να χτίσουν τα ξένα, όπως δυο γενιές πίσω και ο τόπος μας να ρημάξει;
Γιατί ξεπουλάνε την Πατρίδα μας και εμείς τους κοιτάμε σαν να μη συμβαίνει τίποτε;
Γιατί στο όνομα μιας ψευτό-ομοσπονδίας ( πρωτοστατώντας αυτοί που με τον εθνοφασισμό τους αιματοκύλησαν τον πλανήτη)  λέμε ναι σε όλα και πολτοποιούμαστε σαν σκουλήκια αρκεί η μπότα που μας πατάει να είναι Ευρωπαϊκή; 
        Θα μπορούσα με λόγια στρογγυλεμένα και απαλά, σαν αυτά των κουστουμαρισμένων παρασίτων που έγδαραν τη ζωή μας τόσα χρόνια, να σας πείσω ότι κάποιος θα βρεθεί και θα μας σώσει.
Όχι! Ένα μόνο πράγμα μας αρμόζει: η Αλήθεια και μόνο αυτή!
 Γιατί το μπόι ενός Λαού μετριέται με το πόση Αλήθεια  και Δημοκρατία μπορεί να αντέξει.
Και εμείς μάλλον δεν αντέξαμε, πολλά χρόνια τώρα, τίποτε από τα δύο.