Λευτεριά στην Δικαιοσύνη

Jazza SLam

Λευτεριά  στην  Δικαιοσύνη 

 

           O Περικλής και η Ηριάννα  είναι μέσα και ο λαός - μάζα από αύριο θα περιμένει το επόμενο - συνταρακτικό - γεγονός που θα συζητήσει στον καφενέ η «Ελλάς».

Ούτως ή άλλως  ποιος «θεοσεβούμενος νοικοκυραίος» θα δώσει σημασία για τη ζωή μερικών χαρακτηρισμένων αναρχικών και κομουνιστών;

Τα πράγματα όμως κορυφώνονται καθημερινά και με τόση βοή που είναι τρελό το ότι κανένας ( και δεν αναφέρομαι στους θεοσεβούμενους νοικοκυραίους που ασχολούνται με το κάστανο) δεν αντιδράει! Είμαστε στην ιδανική στιγμή για την εξέγερση, την επανάσταση και κανένας δεν κουνιέται. 

Σάπια αστική δικαιοσύνη, πείνα, αυτοκτονίες, ανεργία, Έλληνες οικονομικοί πρόσφυγες, φασισμός,  καθημερινός εξευτελισμός, αδηφάγοι ολιγάρχες, διεφθαρμένη πνευματικά και ηθικά Εκκλησία, διεφθαρμένη πολιτική εξουσία... φεουδάρχες τραπεζίτες κ.ά. κ.ά.!

Bingo! Είμαστε στο σημείο μηδέν, 1789.

 Τι λείπει; 

Το πακέτο κάτι δεν έχει και αυτό είναι : Επαναστατημένους Αστούς.

Αστοί βέβαια δεν είναι οι χιλιάδες κλίκες, παρέες, απομονωμένες οικογένειες στη νιρβάνα του βολέματος στο χάος του αστικού περιβάλλοντος και οι κατσαπλιάδες νεόπλουτοι που ποτέ δεν ήταν ούτε θα μπορέσουν να γίνουν αστοί με την έννοια που χρειάζεται μια τέτοια είδους εξέγερση, επανάσταση. 

Και εμείς ο ταξικός πάτος που έχει τη γνώση, δεν έχει τα εργαλεία (άλλοι «κύρος» το λένε ή άλλοι «ανωτερότητα» και στόφα) να οδηγήσουμε τη μάζα στην πολιτική χειραφέτηση και την εξέγερση. Πολλές φορές μας φοβούνται κιόλας. Εμάς δεν μας ακούνε, δεν μας παίρνουν στα σοβαρά, δεν μας εμπιστεύονται. Έχουμε την ίδια μυρωδιά και ας είμαστε διαφορετικοί.

Από την άλλη οι αστικοποιημένοι  Κλαρινογαμπροί μπούλιδες και γλείφτες χωριάτες που έπιασαν την καλή κάποια εποχή και έγιναν το ’50, το ’60, ’70... το 2010 κτλ. με ταξική αμνησία, που παίρνουν πόζα μπρος στις κάμερες ή καραγκιοζοδώς λικνίζονται με αυταρέσκεια στα stage  κάνοντας τους πεφωτισμένους, δεν θα χάσουν ούτε τρίχα από τα @ρχίδι@ τους για να μορφώσουν και να οδηγήσουν τη μάζα σε εξέγερση!

Ο Κορνήλιος είχε δίκιο: κοτζαμπασία ! Ποτέ δεν θα γίνει αυτός ο τόπος δημοκρατία, πολιτεία.

Από Σαββόπουλους, Σώτες, Ράμφους, Αλαφουζέους και Τσίπρες περιμέναμε κάτι διαφορετικό;

Από το ’11 μερικοί σαν τον Θεοδωράκη βγήκαν και μίλησαν, αλλά πως; Σαν συμβουλάτορες παππούδες όχι σαν ηγέτες μιας επανάστασης που είναι έτοιμοι να θυσιαστούν για τον καλό σκοπό. 

Η μάζα θέλει ηγέτη, μπροστάρη, καθοδηγητή. Και αυτά περί αυτο-οργάνωσης, αυτοδιαχείρισης, και αυτο...αυτο...αυτο, αυτοί που τα λένε μάλλον από αυταρέσκεια πάσχουν και δεν βλέπουν ότι κοιτάνε συνέχεια τον καθρέφτη τους!

Τουρίστες της διανόησης και της εναλλακτικής πορείας προς το χάος.

Τώρα αν υπάρχουν και μερικές εξαιρέσεις και αυτο-πραγματώνονται... 

αυτές είναι απλά Εξαιρέσεις και όχι το Όλων. Ένα pixel μιας τεράστιας εικόνας.

Τώρα, γιατί μιλάμε συνέχεια γι αυτές; Μα γιατί είναι το εύκολο.

Δεν περιέχει θυσία.

Θυσία. Το βασικό συστατικό για να ανατρέψουμε τη δυστοπία.

Θυσία ρεεεεεεεεε. Τι δεν καταλαβαίνουμε. Θυσία για τον άγνωστο, θυσία για την ιδέα, θυσία για το αύριο!

Και αφού όμως κανένας δε δίνει πεντάρα για όλα αυτά, να κάνουμε ακόμα ένα φόρουμ και μετά να πάμε διακοπές.

Η ζωή όμως δεν είναι αμφιθέατρο. Η ζωή θα πάρει μια μέρα εκδίκηση με  κάποιους που θα θέλουν να θυσιαστούν για τη ζωή. Αυτό έκανε ο Άρης, ο Che και εκατομμύρια άλλοι επώνυμοι «ανώνυμοι» σε όλο τον κόσμο.

ΥΓ1

Το – Ηριάννα- ήταν πιασάρικο όνομα, το Περικλής όμως...;

Είναι και υποψήφια διδάκτωρ, ο Περικλής τι;

Απλά έχει ένα αυτοάνοσο;  Τι είναι αυτός; Μάλλον δεν πουλάει. Ακόμα και το Indymedia  το βράδυ καλούσε με τίτλο - Συγκέντρωση για Ηριάνα Μοναστηράκι 21:00 -  και μόνο μέσα στο κείμενο ανέφερε για τον Περικλή! Και εδώ «ταξικότητα»;

Γιατί όμως ακόμα και έτσι συγκέντωση για δύο;

Γιατί όχι «Συγκέντρωση για Δικαιωσύνη»;

Δικαιοσύνη μόνο γι αυτούς ή Δικαιοσύνη για όλους;

Γιατί θα πρέπει κάθε φορά να ζητάμε λευτεριά για κάποιον και δεν λευτερώνουμε τη Δικαιοσύνη (όχι την αστική).

Υποταγμένοι όλοι στους ετεροπροσδιορισμούς, στην πολιτική των ταυτοτήτων, στη διάλυση και την παγκοσμιοποιημένη παράνοια, στης ψ#λής μας το χαβά τελικά.

ΥΓ2

Και ας μην περνάει από το μυαλό κανενός, ότι με αυτή τη στάση που κρατάμε ή αντιδρούμε, δεν είμαστε και εμείς υπεύθυνοι για το βιασμό της δικαιοσύνης και του δίκαιου;

ΥΓ3

Βγείτε από τα αμφιθέατρα  του μυαλού σας άμεσα. Τώρα! Δεν έχουμε χρόνο.

Συνέλευση αφού τελειώσει η εξέγερση!